Στο προηγούμενο άρθρο του ο Nick Cahm, ο οποίος συμμετέχει σε εκστρατεία για τον σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1 και αυτοαποκαλείται «σπασίκλας» των πληροφοριών, μοιράστηκε μαζί μας τους βασικούς παράγοντες για την επιτυχή διαχείριση του σακχαρώδους διαβήτη τύπου 1: κίνητρο, εκπαίδευση, τεχνολογία και υποστήριξη. Σε αυτό το άρθρο μοιράζεται τη δική του εμπειρία με τη διάγνωση και τις ελπίδες του για την τεχνολογία του μέλλοντος σχετικά με τον σακχαρώδη διαβήτη.
Αυτό το άρθρο αντικατοπτρίζει την εμπειρία, τις απόψεις και τη γνώμη του Nick Cahm και δεν πρέπει να ερμηνευτεί ως εκπροσώπηση μιας ευρύτερης ομάδας ατόμων με σακχαρώδη διαβήτη.
Η ινσουλίνη μπορεί εύκολα να θεωρηθεί δεδομένη. Αξίζει να θυμηθούμε
ότι η ινσουλίνη χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά για τη θεραπεία του
σακχαρώδους διαβήτη μόλις πριν από 100 χρόνια. Η χρήση της αρχικά ήταν
πρόχειρη και ενώ αναμφίβολα επέτρεψε τη διαχείριση μιας προηγουμένως
περιοριστικής νόσου, δε θεωρούταν ότι μπορεί να την
ελέγξει1. Η διάγνωσή μου έγινε το 2007. Έλαβα εκπαίδευση
μίας ώρας και μου έδωσαν ένα ημερολόγιο καταγραφής, δύο πένες
ινσουλίνης και έναν μετρητή γλυκόζης αίματος. Εργαλεία για να
διαχειριστώ την καινούργια μου πάθηση, αλλά με ελάχιστες γνώσεις για
το πώς να τα χρησιμοποιήσω. Δε γνώριζα εάν υπήρχε δυνατότητα επιλογής
μεταξύ αυτών των εργαλείων ή αν ήταν τα πιο κατάλληλα για την
περίπτωσή μου.
Ήμουν τυχερός γιατί χρησιμοποιούσα το διαδίκτυο από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 και γνώριζα τη δύναμη (και τις παγίδες) της διαδικτυακής αναζήτησης πληροφοριών. Είχα επιστημονική κατάρτιση και ήξερα ότι το κλειδί ήταν να μάθω όσο το δυνατόν περισσότερα. Δεν είναι όλοι τόσο τυχεροί. Κατάφερα να χρησιμοποιήσω το ημερολόγιο καταγραφής για μερικές εβδομάδες... αλλά σύντομα η προσπάθεια έπεσε στο κενό! Είχα την εκπαίδευση που χρειαζόμουν, είχα υποστήριξη από τους συναδέλφους και ένα κομμάτι από την τεχνολογία που χρειαζόμουν. Κοιτάζοντας πίσω σε εκείνη την εποχή, τα πήγα καλά. Όμως δεν τα πήγα εξαιρετικά. Δύο βασικές παράμετροι με έκαναν να περάσω από τον μέτριο έλεγχο στο να ξεπεράσω τις προσδοκίες μου.
- Συνεχής παρακολούθηση της γλυκόζης
- Παρακολούθηση εκπαιδευτικών μαθημάτων
Φυσικά, δεν υπάρχει μία προσέγγιση που να ταιριάζει σε όλους. Για εμένα προσωπικά, η παρακολούθηση της γλυκόζης ήταν το κλειδί για την κατανόηση του τρόπου διαχείρισης οποιουδήποτε τύπου σακχαρώδους διαβήτη. Οι μετρητές γλυκόζης αίματος είναι εξαιρετικά τεχνολογικά εργαλεία, αλλά απαιτούν δέσμευση, γνώση και κίνητρο για την αποτελεσματική χρήση τους. Για εμένα, οι μετρητές δεν ήταν ένα βολικό εργαλείο. Το λανσάρισμα του πρώτου μετρητή γλυκόζης με τεχνολογία flash το 2016 έκανε τη μεγάλη διαφορά για μένα2. Μόνο όταν μπόρεσα να έχω ζωντανή μετάδοση των επιπέδων σακχάρου, οποτεδήποτε τη χρειαζόμουν και χωρίς παρέμβαση, κατάφερα να δω αλματώδη βελτίωση στον έλεγχο της νόσου. Κοιτάζοντας πίσω, δεν ήταν επειδή δεν είχα τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσω αποτελεσματικά τη συσκευή, αλλά επειδή η εμφάνιση των επιπέδων γλυκόζης ανά πάσα στιγμή με παρακίνησε να προσπαθήσω περισσότερο για να διατηρήσω τον έλεγχο.
Κοιτάζοντας το μέλλον
Στον ορίζοντα διακρίνεται μια καινοτομία που με συναρπάζει πολύ. Για πολλούς λόγους, χρησιμοποιώ ενέσεις αντί για αντλία για τη χορήγηση ινσουλίνης. Είναι κάτι που λειτουργεί καλύτερα για μένα. Η πρώτη πένα ινσουλίνης πωλήθηκε το 1983 και έγινε ευρέως αποδεκτή μέσα στα επόμενα χρόνια3. Η τεχνολογία σε αυτόν τον τομέα δεν έχει βελτιωθεί από τότε. Η εισαγωγή των έξυπνων πενών μπορεί να είναι η λύση. Η εμφάνιση της δόσης ινσουλίνης και των επιπέδων γλυκόζης αίματος σε πραγματικό χρόνο, θα διευκολύνει τη διαχείριση του σακχαρώδους διαβήτη μου, και θα επιτρέψει πιο γόνιμες συζητήσεις με τους κλινικούς γιατρούς4. Θα λειτουργήσει ως μέσο παρακίνησης και εκπαίδευσης, βοηθώντας με να αποκτήσω εις βάθος γνώση για ένα ακόμη κομμάτι του σακχαρώδους διαβήτη.
Η τεχνολογία για τον σακχαρώδη διαβήτη θα συνεχίσει να αναπτύσσεται και να βελτιώνεται. Με περισσότερες επιλογές να γίνονται άμεσα διαθέσιμες, έχοντας ως στόχο την κάλυψη των διαφορετικών αναγκών των ατόμων με σακχαρώδη διαβήτη, ανυπομονώ για τις καινοτομίες που έρχονται. Θέλω να δω πώς αυτές οι τεχνολογικές εξελίξεις μπορούν να συμβάλλουν στην αποτελεσματικότερη διαχείριση της νόσου.
